به گزارش مشرق، ستارههای این فصل پرسپولیس؛ مهدی طارمی، امید عالیشاه، احمد نوراللهی و علی علیپور، همه و همه از کسانی هستند که علی دایی آن ها را به فوتبال ایران معرفی کرده است.
یکی از اخلاقهای معروف علی دایی، این است که او جوششی با ستارهها ندارد و خیلی سخت با آن ها کنار میآید. قطعا شهریار در سال های اول مربیگری (به خصوص در تیم ملی)، علاقهای نداشت با کسانی کار کند که در دوره بازیگری با او همبازی بودند. همین شد که دایی به جای این که با ستارهها کار کند، ترجیح داد استعداد ها را به بشناساند.
کریم انصاری فرد و سجاد شهباز زاده هم بازیکنانی هستند که علی دایی آن ها را به فوتبال ایران معرفی کرد. کریم که سابقه 2 بار آقای گلی در لیگ دارد و سجاد هم نشان داده اگر اتفاق خاصی نیفتد، به عنوان مثال مصدوم نشود یا بنا بر شرایط، پست بازیاش تغییر نکند، یک گلزن 6 دانگ است.
شهریار، دوران سکان داری تیم ملی هم نشان داد که از بازی دادن به جوانان هیچ ترسی ندارد. او در روزهایی که با علی کریمی، کریم باقری و علی نیکبخت واحدی خیلی میانه خوبی نداشت، جوانهای خوبی را به تیم ملی معرفی کرد.
مسعود شجاعی، محمد نوری، محمدرضا خلعتبری، کریم انصاری فرد، غلامرضا رضایی، خسرو حیدری و سید مهدی رحمتی، از جمله کسانی بودند که با حضور علی دایی بر نیمکت، فرصت این را داشتند تا سهم شان در ترکیب ملی بیشتر و بیشتر شود و بازیکن اصلی تیم لقب بگیرند.
هر چند خاطره بدی از مجید غلامنژاد و اعتماد بیش از حد علی دایی به او هم داریم، اما به حق باید آقای گل جهان را یک استعداد یاب موفق لقب گرفته است.
همین فصل گذشته میدان دادن به مهدی طارمی و اجمد نوراللهی، فشار را بر دایی زیاد کرده بود و او را را به نقطه اخراج رساند. اما کاپیتان پیشین نشان داده هیچ ترسی ندارد بازیکنانی را از ایران جوان بوشهر و فولاد یزد به پرسپولیس اضافه کند. ثمره کار دایی این جا مشخص میشود که امروز مهدی طارمی بازیکن فیکس تیم ملی است و احمد نوراللهی راه زیادی تا رسیدن به پیراهن مقدس سفید ایران ندارد. عالی شاه ملی پوش شده و در مورد علیپور هم او بود که این جوان را از قائم شهر به تهران آورد تا برای راه آهن بدرخشد و مورد توجه کادر پرسپولیس قرار بگیرد.
شاید بتوان این اعتماد به استعداد ها را، ناشی از عدم اعتماد به ستاره ها دانست. دایی که هیچ وقت با بازیکن های معروف رابطه خوبی نگرفت، سعی کرده که در امر استعداد یابی آن قدر قوی ظاهر شود که کسی خلا ستاره ها را در تیمش احساس نکند. باید از این اخلاق نه چندان جذاب علی دایی تشکر کنیم، چرا که باعث شده امروز ستاره هایی در زمین فوتبال ببینیم که بدون حضور دایی، بعید بود آن ها حداقل به این زودی ها به چنین سطحی برسند.
برانکو شاید امروز این مثلث هجومی فوق العاده اش را باید مدیون علی دایی باشد. 3 بازیکنی که در یک سوم دفاعی حریف هر کاری می کنند و به راحتی جولان میدهند و البته میلاد کمندانی که حالا در اردوی امیدهاست و بزودی به جمع تیم اصلی اضافه می شود.
یکی از اخلاقهای معروف علی دایی، این است که او جوششی با ستارهها ندارد و خیلی سخت با آن ها کنار میآید. قطعا شهریار در سال های اول مربیگری (به خصوص در تیم ملی)، علاقهای نداشت با کسانی کار کند که در دوره بازیگری با او همبازی بودند. همین شد که دایی به جای این که با ستارهها کار کند، ترجیح داد استعداد ها را به بشناساند.
کریم انصاری فرد و سجاد شهباز زاده هم بازیکنانی هستند که علی دایی آن ها را به فوتبال ایران معرفی کرد. کریم که سابقه 2 بار آقای گلی در لیگ دارد و سجاد هم نشان داده اگر اتفاق خاصی نیفتد، به عنوان مثال مصدوم نشود یا بنا بر شرایط، پست بازیاش تغییر نکند، یک گلزن 6 دانگ است.
شهریار، دوران سکان داری تیم ملی هم نشان داد که از بازی دادن به جوانان هیچ ترسی ندارد. او در روزهایی که با علی کریمی، کریم باقری و علی نیکبخت واحدی خیلی میانه خوبی نداشت، جوانهای خوبی را به تیم ملی معرفی کرد.
مسعود شجاعی، محمد نوری، محمدرضا خلعتبری، کریم انصاری فرد، غلامرضا رضایی، خسرو حیدری و سید مهدی رحمتی، از جمله کسانی بودند که با حضور علی دایی بر نیمکت، فرصت این را داشتند تا سهم شان در ترکیب ملی بیشتر و بیشتر شود و بازیکن اصلی تیم لقب بگیرند.
هر چند خاطره بدی از مجید غلامنژاد و اعتماد بیش از حد علی دایی به او هم داریم، اما به حق باید آقای گل جهان را یک استعداد یاب موفق لقب گرفته است.
همین فصل گذشته میدان دادن به مهدی طارمی و اجمد نوراللهی، فشار را بر دایی زیاد کرده بود و او را را به نقطه اخراج رساند. اما کاپیتان پیشین نشان داده هیچ ترسی ندارد بازیکنانی را از ایران جوان بوشهر و فولاد یزد به پرسپولیس اضافه کند. ثمره کار دایی این جا مشخص میشود که امروز مهدی طارمی بازیکن فیکس تیم ملی است و احمد نوراللهی راه زیادی تا رسیدن به پیراهن مقدس سفید ایران ندارد. عالی شاه ملی پوش شده و در مورد علیپور هم او بود که این جوان را از قائم شهر به تهران آورد تا برای راه آهن بدرخشد و مورد توجه کادر پرسپولیس قرار بگیرد.
شاید بتوان این اعتماد به استعداد ها را، ناشی از عدم اعتماد به ستاره ها دانست. دایی که هیچ وقت با بازیکن های معروف رابطه خوبی نگرفت، سعی کرده که در امر استعداد یابی آن قدر قوی ظاهر شود که کسی خلا ستاره ها را در تیمش احساس نکند. باید از این اخلاق نه چندان جذاب علی دایی تشکر کنیم، چرا که باعث شده امروز ستاره هایی در زمین فوتبال ببینیم که بدون حضور دایی، بعید بود آن ها حداقل به این زودی ها به چنین سطحی برسند.
برانکو شاید امروز این مثلث هجومی فوق العاده اش را باید مدیون علی دایی باشد. 3 بازیکنی که در یک سوم دفاعی حریف هر کاری می کنند و به راحتی جولان میدهند و البته میلاد کمندانی که حالا در اردوی امیدهاست و بزودی به جمع تیم اصلی اضافه می شود.